ࡱ> RTQ[Fbjbj4Lΐΐ>VV /0q/s/s/s/s/s/s/03:s/s//1/1/1/Zq/1/q/1/1/1/Z>z!/1/]//0/1/31/31/31/,1/s/s/1//3V( ~:4 Mavzu: Maxsus effektlar kompyuter grafikasini amalga oshiruvchi apparat va dasturiy kodeklar. (2 soat) Reja: 1. Raqamli videoning asosiy xususiyatlari 2. Siqish standarti 3. Kodeklar 4. Mediakonteynerlar va ularning formatlar Yaqin-yaqin vaqtlargacha odatdagi uy kompyuteri yordamida nafaqat sevimli filmlarni korish, balki shaxsiy video lavhalarini yaratish, eski video kassetalar ichidagilarni raqamli korinishga keltirish, oilaviy video yozuvlarni tahrirlash va hattoki ozining kinofilmlarini yaratishni kopchilik tasavvur qila olmas edi. Bularning barchasi IBM va Intel firmalari Indeo (Intel Video ning qisqartmasi) dasturiy texnologiyasini 1992 yilda ishlab chiqqishidan boshlandi. Uning yordamida foydalanuvchilarga videoni raqamli korinishga keltirish va ShKda videofayllar yaratish imkoniyati tugildiki, keyinchalik ularni monitor ekranida chiqaradi. Dastlab raqamli video ozida analog signalni raqamli formatga ozgartirishni tashkil etdi. Bu holda, ozgartirish prosedurasining ozi muqarrar bolgan bazi sifat buzilishiga olib keldi. Bugungi kunga kelib videomagnitafonlar va eskirgan VHSkamerlar otmishda qoldi, zamonaviy raqamli videokameralar, DVD va Blu-Ray pleerlar yuzaga keldi va takomillashib bormoqdaki, signalni birdan raqamli korinishda olish imkonini beradi. Analogli TV asta-sekin oz ornini ilgor raqamli TV ga boshatib beradi. Raqamli videoning asosiy tavsiflari Raqamli video beshta asosiy xususiyatlarga ega: ekran olchami, kadrlar chastotasi, rang chuqurligi, bitreyt (video oqim kengligi) va tasvir sifati. Ekran olchami (Resolution) ekranda tarkib topgan tasvirning (video kadr) gorizontal va vertikali boyicha nuqtalar (piksel) sonini bildiradi. Yozishdan oldin olchamni dastlab qatorda nuqtalar sonining qiymati (gorizontal olcham), songra tasvirlarni qorishda ishtirok etuvchi qatorlar soni (vertikal olcham) korsatiladi. Masalan, PAL evropa videostandarti uchun kadr olchami 720x576 pikselni tashkil etadi, shimoliy Amerika standarti NTSC uchun 720x480, yuqori aniqlikdagi video uchun (HD 720p) 1280x720, yangi urfdagi standart HDTV (Full HD) uchun 1920x1080 nuqta. Bundan korinib turibdiki, ekran olchami qanchalik yuqori bolsa, video sifati shuncha yaxshi boladi. Kadrlar chastotasi sekundiga qancha sondagi kadrlar almashinuvini korsatuvchi qiymat. Videosignalni chiqarishning standart tezligi 30 kadr/sekund qiymatiga teng deb qabul qilinadi. Kino uchun bu korsatkich bir oz past boladi va 24 kadr/sekundni tashkil etadi. Rang chuqurligi (rang olchami) video tasvirlarni shakllantirishda ishtirok etishi mumkin bolgan ranglar sonini korsatuvchi xususiyat. Raqamli videoda ranglar soni bitlarda olchanadi. Bir bit mos ravishda ikki xil qiymatni (0 yoki 1) qabul qilish mumkin va faqat ikkita rangni mos ravishda kodlash (odatda qora va oq) imkonini beradi. Ikkita bit yordamida 4 rangni (22 = 4), uchta bit yordamida 8 rangni (23 ), tortta bit yordamida 16 (24 ) kodlash mumkin va hokazo. Odatda, rang olchamlari maxsus rang modellari yordamida tavsiflanadi. Kompyuter texnologiyasida RGB modeli qollaniladiki, rang chuqurligining quyidagi ancha keng tarqalgan rejimlarda korsatilishi mumkin: 8 bit (256 ranglar), 16 bit 13 (65536 ranglar) va 24 bit (16777216 ranglar). Turli fikrlarga kora, inson kozi 5 dan 10 milliongacha rang tuslarini qabul qilish mumkin. Bitreyt (video oqim kengligi) vaqtning bir sekundiga video axborotlarning qayta ishlanadigan bitlari sonini korsatadi. Boshqa soz bilan aytganda bu sekundiga megabitlarda (Mbit/s) olchanadigan video oqim tezligi hisoblanadi. U qancha yuqori bolsa, sifat shuncha yaxshi boladi. Misol uchun, DVD-video standart uchun oqim kengligi 5 Mbit/s atrofida, yuqori aniqlikdagi HDTV-televidenie formati uchun 10 Mbit/s.ni tashkil etadi. Bitreytning eng kop qiymati Internet orqali uzatiladigan video sifatini baholash uchun ishlatiladi. Tasvir sifati asl nusxa bilan solishtirganda qayta ishlangan video sifati xususiyatlarini baholash uchun moljallangan va hal etish, rang chuqurligi va tezligi oqim qiymatlari bir majmuini belgilaydi. Siqish standartlari Sof siqilmagan raqamli tovushning bir minuti kompyuterning qattiq diskida taxminan 10 Mbayt joyni egallaydi. Shu sababli asosan kopgina musiqali fayllar joyni tejash maqsadida siqilgan korinishda saylanadi. Siqilmagan videoning bir minuti qancha joy egallashi mumkin? Masalan, 720x576 pikselli olchamdagi va 16- bitli rang chuqurligiga ega bolgan, sekundiga 30 kadrli chastotadagi 60 sekundli rolikni joylashtirish uchun taxminan bir yarim gigabay bosh disk maydoni talab etiladi. Va bu ovoz yolaklarini hisobga olmaganda. Ushbu raqamlardan keyin, nima uchun raqamli video bizning kompyuterlarimizda faqat siqilgan korinishda saqlanishini tushuntirishning hojati bolmasa kerak. Video tasvirni siqishning bir necha onlab mashhur formatlari mavjud bolib, tegishli ravishda turli natijalarni beruvchi har xil siqish algoritmlaridan foydalanadi. DV (Digital Video) video oqimlar uchun eng dastlabki siqish algoritmlaridan biri hisoblanadi. Uni ishlab chiqilishi va rivojlanishi video uskunalar sohasidagi yirik ishlab chiqaruvchilar (Sony, JVC, Panasonic, Philips va Hitachi) hisoblangan, bir necha kompaniyalar bilan hamkorlikda 1993 yildan boshlangan. DV formati malumotlarni siqishning yuqori bolmagan darajasini beradi (5:1) va chiquvchi videofayl etarlicha katta olchamga ega bolishi hisobiga yuqori bitreytlar bilan xarakterlanadi. Demak, bir daqiqa DV-video 200 Mb (1 soat 12 Gb) atrofidagi joyni axborotlarni raqamli tashuvchilarda egallaydi. Bu format kopincha maishiy raqamli kameralar va professional kameralar yordamida video olganda siqish uchun ishlatiladi. Shu bilan birga siqishning katta bolmagan koeffisienti sababli suratga olib bolingan materiallar juda yuqori sifatga ega boladi, real vaqtda bolib otadigan siqish jarayonining ozi esa kuchli texnik qismlarni talab qilmaydi. Haqiqatan ham, videoni uydagi kompyuterda va ayniqsa optik disklarda DVformati saqlash shunchaki noqulay, juda ham kop joy egallaydi. Shu sababli, 14 mutaxassislar raqamli filmlar hajmini yana bir necha barobar qisqartirish mumkin bolgan siqishning koshimcha algoritmlari haqida oylashlariga togri keldi. MPEG (Moving Picture Experts Group) 1988 yilda ISO tashkiloti tomonidan shakllantirilgan, bir xil nomdagi mutaxassislar guruhi tomonidan ishlab chiqilgan va standartlashtirilgan, raqamli axborotlarni siqish standarlarining butun bir oilasi. Ularning ijodlaridagi birinchi natijalar video va audio siqishlar MPEG-1 uchun dastlabki standart edi. 1993 yilda JVC va Philips kompaniyalari ishtirokida uning Video CD (VCD) spesifikasiyasi ishlab chiqildi va bu kopgina foydalanuvchilarga malum. Nomlanishidan korinib turibdiki, VCD oddiy kompakt disklarda ovoz bilan siqilgan videoni saqlash uchun format hisoblanadi. Kodlashtirish uchun MPEG-1 algoritmlaridan foydalanish, PAL uchun kadr olchami 352x288 nuqtali yoki NTSC uchun 352x240 nuqtali bolgan sekundiga 1,5 Mbitgacha kenglikdagi video oqimni olish imkonini beradi. Shunda odatdagi CD diskda VHS sifatidagi ovoz bilan 74 minutli videoni sigdirish mumkin (odatdagi videomagnitafon singari). 1995 yilda eng ommabop MPEG-2 standarti yuzaga keldiki, natijada raqamli video disk DVD, shuningdek kabel va sun'iy yoldosh televideniyalari signallarini uzatish keng tarqaldi. Bunda tasvir sifati, otmishdoshlariga nisbatan ancha yuqori boladi: sekundiga 25 kadrlarda, PAL tizimi uchun olcham 720x576 nuqtani, 30 kadr/sekunda NTSC tizimi uchun 720x480 nuqtani tashkil etadi. Shunday ekan, oqimning ortacha maksimal kengligi 9,8 Mbit/s.ga teng, bu esa Video CD ga nisbatan deyarli 7 baravar kopdir. MPEG-2 standartining yana bir afzalligi beshkanalli audio yolakni (Dolby Digital 5.1 va DTS) saqlash imkoniyati hisoblanadi. Ikki qatlamli DVD diskning (DVD-9) maksimal sigimi 8,5 Gbaytni tashkil etadi, unda uch soatgacha bolgan mukammal sifatli videoni yozish mumkin. Agar bir necha filmlar bilan DVD taklif etilsa, unda bilingki, sizni juda past olchamli va bitreytli Video CD darajasida quyi tezlikdagi surat kutmoqda. MPEG-2 bilan bir qatorda, taxminan bir vaqtning ozida, televidenieda audio va video oqimlarni 20 dan 40 Mbit/s.gacha malumotlar uzatish tezligi bilan yuqori aniqlikda kodlash uchun moljallangan, yangi MPEG-3 standarti rivojlana boshladi. Biroq tez orada bu vazifalar uchun MPEG-2 standartining takomillashtirishgan versiyalaridan foydalanish mumkinligi aniqlandi, shundan song MPEG-3 standartini yanada rivojlantirish tohtatildi va bugungi kunda ushbu standartdan foydalanilmaydi. Aksariyat foydalanuvchilar MPEG-3 atamasini kop hollarda mashhur MR3 ovozni siqish texnologiyasi bilan boglashishini qayd etish lozim. Lekin bu tub jihatdan notogri, chunki uning togri nomlanishi MPEG-1 Audio Layer 3. Nihoyat, 1998 yilda video siqish formatlarining yangi oilasi MPEG-4 yaratildi. Bu past tezlikdagi oqimda, tasvir sifatini yaxshilash maqsadida ishlab chiqildi. Oldingi MPEG-2 standartida yuqori bitreyt hisobga olingan bolsada, ushbu 15 vazifalarni bajara olmas edi, shuning uchun siqish algoritmlarini jiddiy tahrirlashga togri keldi. Tobora takomillashib borayotgan 1920x1080 (720r) dan 1280x720 (1080i yoki 1080r) gacha olchamli yuqori aniqlikdagi videoni (HD) saqlash uchun mos kelmay qoldi. Bugungi kunga qadar MPEG-4 multimedia kontentlarni siqishning asosiy standarti hisoblanadi, vaholangki DVD dan nusxa kochirish allaqachon boshlangan bolsa ham, deyarli barcha zamonaviy video va foto kameralar HD-sifatida suratga oladi. Shunday qilib, bunday qurilmalar bilan videoni kompyuterga saqlash uchun har qanday holatda ham MPEG-4 oilasidagi kodeklarni yaxshi bilish kerak boladi. Kodeklar Videoni siqish uchun har xil standartlardan foydalanish mumkin. Ammo bunda, malumotlarni ozgartirish uchun malum bir algoritmni tanlab olib, videoni butunlay boshqa vositalar yoki dasturiy taminot yordamida siqish mumkin, bu esa mutlaqo xilma-xil natijalar chiqishini taminlaydi. Tarmoqdan yuklab olingan HDformatli videorolik yoki diskdan kochirilgan Blu-Ray filmning mobil telefonga yozilgan video sifati va xususiyatlari qanchalik darajada farq qilishi mumkinligiga e'tibor bering. Bittasida suratni yaxshi holatda qoldirish, ikkinchisida ovozdagi kamchilik, uchinchisida teskarisi sifat etaloni. Ularning barchasi bitta MPEG-4 standartidan foydalanib kodlashtirilgan. Kop jihatdan, ushbu tafovutlarning barchasi birlamchi materiallarni siqishni amalga oshiruvchi maxsus dastur aynan kodek bilan belgilanadi. Shundan ekan, ularning har biri sifat va kodlash tezligiga tasir otkazadigan ozining algoritmidan foydalanadi. Kodek sozining ozi ikkita koder-dekoder sozlarining qisqartmasidan olingan. Bu shuni anglatadiki, kodek nafaqat siqish (koder), balki korish (dekoder) modulini ham oz ichiga olishi kerak. Ikkinchisi odatda bepul va K-Lite Codec Pack yoki Windows 7 Kodek Pack kabi mashhur kodeklar toplamiga kiradi. Bir necha istisnolar mavjud bolsa-da, lekin eng yaxshi va tezkor kodeklar-kodlashtirgichlar odatda pulli boladi. Barcha turdagi kodeklarni hisobga olib, ushbu mavzu doirasida faqatgina eng keng tarqalgan bazi kodeklarni korib chiqamiz. MPEG-4 Part 2 ASP 1999 yilda paydo bolgan birinchi algoritmlarni biri. Uning asosida qurilgan kodeklar, chiquvchi materiallarning juda past sifatini taminlaydi, bu ajablanarli emas albatta. Axir shu vaqtda hech qanday yuksak aniqlikdagi video mavjud emas edi. Ammo apparat resurslariga bolgan talabning pastligi va ishning yuqori tezligi qisman bu nuqsonni bartaraf etardi. Aynan shuning uchun bugungi kunda, turli mobil qurilmalar va kompakt mediapleeyrlar, shuningdek tarmoqda joylashgan roliklar uchun videoni kodlashda ushbu algoritmga ehtiyoj katta. 16 Ushbu algoritmlar asosiga tayangan kodeklarning eng taniqli vakillaridan biri, kopgina foydalanuvchilarga tanish bolgan tijoriy DivX va uning bepul alternativasi XviD hisoblanadi. MPEG-4 AVC yoki H.264 eng songgi va ommabop algoritmlardan biri bolib, past olcham bilan videoni siqishda bolgani singari, xuddi shunday HD tarkib uchun samarali ishlatiladi. Oz ornida aytish joizki, Blu-Ray disklaridagi yuqori sifatli filmlarning aksariyati aynan ushbu kodek bilan kodlanadi. Shuningdek u kopincha bitli HD-video kameralarda (AVCHD) ishlatiladi. Oldingi holatda bolgani kabi, kodeklarning ushbu oilasida bepul ozgartirish, masalan x.264 va xuddi shuningdek mashhur video tahrirlovchilar (Adobe Premer, Pinnacle Studio va boshqalar) tarkibiga kiruvchi tijoriy variantlari ham mavjud. VC-1 Microsoft kompaniyasi tomonidan ishlab chiqilgan va 2006 yilda standartlashtirilgan kodek. Uning asosida shaxsiy videosiqish formati WMV (Windows Media Video) va kodlash tizimi WMV 9 ishlaydi. VC-1 ning dastlabgi vazifasi X-Box pristavkalari uchun oyinli videoni kodlashtirish bolgan. Bu kodek Blu-Ray formati uchun quvvatlanadigan standart hisoblanadi. Bugungi kunda video bozorida allaqachon amalda bolib, H.264 bilan faol raqobatlashib kelmoqda. Mediakonteynerlar va ularning formatlari Har qanday boshqa raqamli malumot kabi, video ham fayllar sifatida diskda saqlanadi, yoki ularni video, audio va boshqa oqimlar, shuningdek metamalumotlardan tarkib topgan mediakonteynerlar deb ham atashadi. Har qanday vaqtda konteynerdan, masalan video yoki audio yolaklarni olib tashlash, ularni qayta kodlash va boshqa konteynerga joylashtirish, yani videofayl formatini ozgartirish mumkin. Multimediali konteynerlarning har xil turlari (shakllari) bolishi mumkin, va ularning qanday turga tegishliligini fayl kengaytmasi korsatadi. Aksariyat konteynerlar malum bir formatga boglangan bolishiga qaramay, ularning bazilari videoni mutlaqo boshqa standartlarda saqlashi mumkin. Masalan, AVI kengaytmali fayl MPEG-1 formatidagi kabi, xuddi shunday MPEG-2 yoki MPEG-4 formatlarida roliklarni oz ichiga oladi. Unda nima konteyner turini tasir korsatadi? Albatta, film sifati koproq kodeklar va siqish jarayonida ornatilgan parametrlar tomonidan belgilanadi. Shuningdek konteynerga ham juda bogliq. Har xil turdagi videofayllar belgilangan talablarga va ovoz yolaklari soni boyicha cheklovlarga, ishlatiladigan kodeklar turlari, shuningdek bitli proigrvatel va pleerlar bilan muvofiqlikga ega. Endi, eng mashhur video fayl formatlari bilan tanishamiz va ularning afzalliklari va kamchiliklarini qisqacha tahlil qilamiz. AVI (Audio Video Interleave) mediakonteynerlarning eng oldingi va an'anaviy korinishi bolib, ilk bor 1992 yilda Microsoft tomonidan ishlatilgan. Har 17 xil birikmali kodeklar bilan siqilgan video va audio malumotlarni oz ichiga olishi mumkin. Shunday ekan, tashqi oxshashlikda AVIfayllar ichki "toldirish"dan jiddiy farq qilishi mumkin, va ularning tashkil etuvchilarini aniq belgilash uchun maxsus dasturlardan (masalan, VideoToolBox) foydalanishga togri keladi. Sirasini aytganda, bu konteyner allaqachon eskirdi va bir qancha jiddiy kamchiliklarga ega: aralash video tarkibining yoqligi (masalan, NTSC va PAL) va muqobil ovoz yolaklari, vaqt belgilari va kadr indekslarining mavjud emasligi, zamonaviy kodeklar quvvatlanishining yomonligi va boshqalar. Biroq, ushbu mediakonteyner hozirgacha ishlatilib kelinmoqda, chunki tarmoqda katta miqdordagi mediakontentlar aynan ushbu formatda taqsimlanadi. Buni uzoq vaqt ishlatilishining siri uning universalligi, boshqa tomondan esa uning kamchiligi hisoblanadi. Nazorat savollari: 1. Raqamli videoning yuzaga kelish omillarini tavsiflang. 2. Raqamli videoning asosiy xususiyatlari nimalardan iborat? 3. Audio va video fayllarni siqish standartlarini rivojlantirishga bolgan jhtiyojni qanday izohlaysiz? 4. Kodek va ularning oziga xos xususityalarini tariflang. 5. Film sifati nimaga bogliq boladi? 6. Eng mashhur video fayl formatlariga misollari keltiring.  _i  (R"S"""@(A(..i.j.....-/./11113344;-;J;K;;;<<g=h===>>h@@;A6666666666666666666666666666666666666666666666666hH6666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666666662 0@P`p2( 0@P`p 0@P`p 0@P`p 0@P`p 0@P`p 0@P`p8XV~ OJPJQJ_HmHnHsHtHL`L L1KG=K9 dCJ_HaJmHsHtH r`"r kP 03>;>2>: 2$ddd@&[$\$a$"5CJOJPJQJ\^JaJ$tHBA B A=>2=>9 H@8DB 0170F0XiX 01KG=0O B01;8F04 l4a .k . 0 5B A?8A:0 ) !5B:0 B01;8FKM:V0 dV/V )0!B8;L1:V dOJQJZ/Z kP03>;>2>: 2 =0:"5CJOJPJQJ\^JaJ$tHPK![Content_Types].xmlj0Eжr(΢Iw},-j4 wP-t#bΙ{UTU^hd}㨫)*1P' ^W0)T9<l#$yi};~@(Hu* Dנz/0ǰ $ X3aZ,D0j~3߶b~i>3\`?/[G\!-Rk.sԻ..a濭?PK!֧6 _rels/.relsj0 }Q%v/C/}(h"O = C?hv=Ʌ%[xp{۵_Pѣ<1H0ORBdJE4b$q_6LR7`0̞O,En7Lib/SeеPK!kytheme/theme/themeManager.xml M @}w7c(EbˮCAǠҟ7՛K Y, e.|,H,lxɴIsQ}#Ր ֵ+!,^$j=GW)E+& 8PK!Ƶtheme/theme/theme1.xmlYnE#;8U i-qN3'JH DA\8 R>CW]{'ސ{g?x݈]"$q+_,y>8{7 K }xLވHe 2{Rܜaˋ??<ߟdžSr$L].<İT̟72S"ѵ_JwL&BJ05kZVyVy|xC OO|x>+<>@(:??/>5{yxFDdm 3^q5'=q6nib-$RB}}YGq=xK@;)^qbha79g . pUʹ;bbmc[$c'a}5KKfH5HL!ݦ&|mK{N6M6hq v|y 58+zH  *~ HHy\K*t@G>{sA}"))y sGfۡqǾ'w E1 [8>ܤ4Aбt׎~ls14_>,Ȭ7TT GqME=w-i>mo[oiBszbP:j5if F 9Pɉ* k\ A ;!N`.{I SցD p3˅5veU}AbvyA/g 氚 Z N+lR~aeԩj9&&CLgMʼn7a A0ƀHEA3~{q q1vƨl効9)>൜fN1N FIrdq8Y^:_73.|3 f%Jش?MOY s 3;} Rc0`d[鯠$ÿ - έhǴ"P 6T{TUٴ+9E28Y*MOt0O9Bݍqg7Ŕ9O)z?7#]u rBIHAאTpl>՟,SpT4@~BA%}'0+{eRF&rĪ#uu\{BHuM6`pG}N+!'_oN콶3a3dXZzCyCUɪ嶂ZZZ۱f,fAg-@`g v6V?Dhf6t=M&ʺ6ײ'݉#֚>d8s9xN=ڮjAv11;u2%M2oN1uo%տPK! ѐ'theme/theme/_rels/themeManager.xml.relsM 0wooӺ&݈Э5 6?$Q ,.aic21h:qm@RN;d`o7gK(M&$R(.1r'JЊT8V"AȻHu}|$b{P8g/]QAsم(#L[PK-![Content_Types].xmlPK-!֧6 +_rels/.relsPK-!kytheme/theme/themeManager.xmlPK-!Ƶtheme/theme/theme1.xmlPK-! ѐ' theme/theme/_rels/themeManager.xml.relsPK] >LF#99F$%8@0(  B S  ? _cgimsz{    !")*12;<CEJKRYdemosz"#&)23;@BIRSXfjkvx  "#-.8:EFLU]^gjqry $&-.349:LMOPXYdenotv  !+,/078>?FJLMVW]_fgpqwx   (8?@FGMNX`dfpqst}~  "#+,34<=ACKLSUacjpvw#$+,4DIV[]cdlmvx}~     , - : ; C D K O S T Z [ d e i j m n s t |       $ % + , 3 4 ; < B C O P Y [ b c j k r s w x         " $ * / 8 ; A L Q V _ b h p w |    # * 8 9 A B G H L M V W a b o p v      " ) 1 5 6 > B J K N O X _ m n s t   "'(/067>@EFKW_`efjksvz}&',-8:@AGJMNSTYZhinox  ()01;<?@FGTU[\cdlpuv{|   &(/9ABMNPUZ`lmpqxz   )+01<=BDHINOV]dewx}~  &',-89ABEFIJPQ`al+KMWbdghm======>=>6ukPL)`'>>@>p@UnknownG* Times New Roman5Symbol3. * Arial7.{ @CalibriA BCambria Math"1h]\^\@ 4p@ 4p!n0==XE2QHP $PkP2!xxUserUserOh+'0h  $ 0 <HPX`UserNormalUser1Microsoft Office Word@F#@!>z@E>z@ 4՜.+,0 hp  Reanimator Extreme Editionp=     !"#$%&()*+,-./0123456789:;<=>?@BCDEFGHJKLMNOPSRoot Entry FZ>zU1Table'3WordDocument4LSummaryInformation(ADocumentSummaryInformation8ICompObjy  F' Microsoft Office Word 97-2003 MSWordDocWord.Document.89q