MAVZU ¹ 12. Harbiy pedagogika nazariyasi predmeti va vazifalari. Harbiy rahbar va ofitserlar faoliyatida pedagogik bilimlarning o‘rni.
O‘QUV SAVOLLARI:
1. Harbiy pedagogika nazariyasi predmeti va vazifalari.
2. Harbiy rahbar va ofitserlar faoliyatida pedagogik bilimlarning o‘rni.
Foydalanilgan adabiyotlar:
1. Ch.R.Nasriddinov «Harbiy psixologiya» Fan nashriyoti, Toshkent 2004 y.
2. A.Sotib-Oldiev, A.Karimjonov «Harbiy pedagogika» Sharq nashriyoti, Toshkent 2009 y.
3. Q.A-Sh.Satib-Aldiev «Harbiy psixologiya va pedagogika asoslari» TDPU nashriyoti,Toshkent 2003 y.
4. A.S.Abduqodirov , G’.Ahmedov Harbiy xizmat axloqi. O’quv Qo’llanma Sharq nashriyoti, Toshkent 2007 y.
5. A.Beknazarov, F.Akramova, H.Quvondiqov «Psixodiagnostika» o’quv qo’llanma, O’R MV nashriyoti, Toshkent 2018 y.
6. Ch.R.Nasriddinov «Suitsid: muammo va echimlar» o’quv-uslubiy qo’llanma, Sharq nashriyoti, Toshkent 2005 y.
7. O’zbekiston Respublikasi Qurolli Kuchlari Umumharbiy Nizomlari, Sharq nashriyoti, Toshkent 2018 y.
Birinchi o’quv savoli: Harbiy pedagogika nazariyasi predmeti va vazifalari.
Hozirgi kunda “Harbiy pedagogika” pedagogika fanining alohida tarmog‘i sifatida boshqa fanlar bilan hamkorlikda taraqqiy etmoqda.
Harbiy pedagogika askarlar va harbiy jamoalarga ularda doimiy yuksak jangovar tayyorgarlikka ega bo‘lishlari, tinchlik davrida va urush sharoitida o‘z harbiy burchini muvaffaqiyatli bajarishlari uchun yuksak ma’naviy, siyosiy va jangovar xislatlarni, jangovar mahoratni shakllantirish, aqliy va jismoniy kuchlarini rivojlantirish, ma’naviy-ruhiy tayyorgarligini amalga oshirishning pedagogik qonuniyatlarini o‘rganuvchi fandir.
Harbiy pedagogikaning ob’ekti shaxsiy tarkibni o‘z xizmat va jangovar vazifalarini bajarishga tayyorlash jarayonidan iborat; uning predmeti (mazmuni) sifatida askarlarning jangovar va ma’naviy-ma’rifiy tayyorgarligi jarayonining pedagogik qonuniyatlari xizmat qiladi.
Harbiy pedagogikaning asosiy tushunchalari quyidagilardan iborat:
Tarbiya – ilmiy dunyoqarash, ma’naviy-ma’rifiy tushunchalar, axloqiy munosabatlar, jangovar va kasbiy xislatlar, borliqqa estetik munosabat, jismoniy va ruhiy kuchini rivojlantirish maqsadida askarning ongi, ruhiyati, irodasiga maqsadli, belgilangan tizim asosida pedagogik ta’sir ko‘rsatishdir.
Ta’lim – maxsus tayyorlangan kishilar rahbarligida askarlarni xizmat va jangovar vazifalarini muvaffaqiyatli bajarishlari uchun zarur bilim, ko‘nikma va malakalar bilan maqsadli va belgilangan tizim asosida qurollantirish jarayonidir.
Ma’lumot – ta’lim-tarbiya natijasida egallangan va tizimga solingan bilim, hosil qilingan ko‘nikma va malakalar hamda shakllangan dunyoqarashlar majmuidir.
Rivojlanish – askarning aqliy va jismoniy imkoniyatlarining bajarilishi lozim bo‘lgan vazifalar xususiyatlari va harbiy xizmat sharoitlariga muvofiq maqsadli takomillashuvi jarayonidir.
Ruhiy tayyorgarlik – harbiy burchini bajarish, turli sharoitlarda qo‘yilgan vazifalarni ado etish uchun askarning doimiy ichki tayyorligi va yuksak hissiy-irodaviy turg‘unligini ta’minlash bo‘yicha maqsadli ravishda unda ruhiy xislatlarni shakllantirish jarayonidir.
Mustaqil tarbiya – askarning ijtimoiy va xizmat burchini muvaffaqiyatli ado etishi uchun zarur bo‘lgan xislatlarni o‘zida shakllantirish va rivojlantirish bo‘yicha maqsadli ongli faoliyatidir.
Mustaqil ta’lim – askarning bilim, ko‘nikma va malakalarni egallash, chuqurlashtirish va takomillashtirish bo‘yicha maqsadli mustaqil ishidir.
Bilim – borliq, voqea va hodisalarning, ularning aloqa va munosabatlarining inson ongida namoyon bo‘lishidir.
Ko‘nikma – ish-harakatlarning puxta egallanganligi, avtomatlashgan tarzda bajarilishidir.
Malaka askarning o‘z vazifalarini bajarishga tayyorlik darajasini ko‘rsatadi hamda bilim va ko‘nikmalaridan samarali foydalanishda, ularni yangi va murakkab sharoitlarda to‘g‘ri va muvaffaqiyatli qo‘llay olishida namoyon bo‘ladi.
Hozirgi kunga kelib askarlar va harbiy jamoalarni tayyorlash, harbiy qismlar va bo‘linmalarning jangovar tayyorgarligini oshirishda ofitserlarning, komandir va tarbiyachilarning harbiy-pedagogik bilimlari darajasiga qo‘yilayotgan talablar tobora oshib bormoqda. Shu bilan birga harbiy pedagogikaning vazifalari doirasi ham kengayib bormoqda.
Harbiy pedagogikaning asosiy vazifalari quyidagilardan iborat:
- harbiy-pedagogik jarayonning mohiyati, xususiyatlari va qonuniyatlarini va uning tarkibiy qismlari bo‘lmish ta’lim, tarbiya, ruhiy tayyorgarlik, rivojlanish, mustaqil tarbiya, mustaqil ta’lim olish jarayonlarini o‘rganish;
- jamiyatda va Qurolli Kuchlarda ro‘y berayotgan o‘zgarishlar asosida, shuningdek jangovar texnika va qurol-yarog‘ning takomillashuvi, jangni olib borish usullari, shaxsiy tarkibdagi miqdor va sifat o‘zgarishlari, jangovar tayyorgarlikni kuchaytirish vazifalaridan kelib chiqib ta’lim va tarbiya prinsiplarini aniqlash, shakllari va metodlari rivojlantirib, takomillashtirib borish;
- turli toifadagi harbiy xizmatchilar bilan turli sharoitlarda ta’lim-tarbiya jarayonini amalga oshirishda ta’lim va tarbiya prinsiplari talablarini muvaffaqiyatli amalga oshirish sharoitlarini aniqlash va asoslash;
- qo‘shin turlarining, turli ixtisoslikdagi harbiy mutaxassislarni tayyorlashning o‘ziga xos xususiyatlaridan kelib chiqib ta’lim va tarbiya metodlari tizimini ishlab chiqish va takomillashtirib borish;
- ta’lim-tarbiya ishlarini tashkil etish shakllarini takomillashtirish va rivojlantirish, askarlar va harbiy jamoalar ta’limi va tarbiyasi darajasini aniqlash, tekshirish va baholashning samarali yo‘llarini tadqiq qilish;
- harbiy-pedagogik jarayonning rivojini bashorat qilish rejalashtirish;
- didaktik tadqiqotlarning markaziy muammosi sifatida askarlar bilish faoliyatini faollashtirish, alohida olingan askarlar va harbiy jamoalarning yuksak harbiy-professional tayyorgarlik darajasiga ega bo‘lish vaqtini qisqartirish yo‘llarini, usullarini va vositalarini izlash va ularni qo‘llash;
- harbiy jamoalarning o‘ziga xos xususiyatlarini o‘rganish va ta’lim-tarbiya jarayonida ularni hisobga olish;
- jangovar tayyorgarlik va harbiy intizomni, askarlarning ma’naviy-ma’rifiy faolligini oshirish, ma’naviy-axloqiy kamolotga erishish yo‘llarini o‘rganish;
- harbiy xizmatchilar va harbiy jamoalar o‘rtasida musobaqa tashkil etishning pedagogik shartlarini aniqlash;
- jamoani jipslashtirish, unda nizom talablariga xos o‘zaro munosabatlarni, sog‘lom ruhiy muhit va ijtimoiy fikrni shakllantirish metodlarini o‘rganish va boshqalar.
Shuningdek, ofitserlar, shartnoma bo‘yicha harbiy xizmatchilarning rahbarlik, o‘qituvchilik va ustozlik faoliyatidan kelib chiqib, harbiy pedagogika uchun quyidagi vazifalar ham muhim o‘rin egallaydi:
- harbiy-pedagogik jarayonda ularning o‘rnini aniqlash;
- ularda pedagogik madaniyat va pedagogik mahoratni shakllantirish yo‘llarini, mazmuni va uslublarini ko‘rsatish;
- hurmat qozonish yo‘llari va mohiyatini ochib berish;
- ilg‘or pedagogik tajribani o‘rganish va umumlashtirish, harbiy-pedagogik tadqiqotlar olib borish uslublarini ishlab chiqish.
Harbiy pedagogikaning boshqa fanlar bilan aloqasi.
Harbiy xizmat davomida o’z bo’ysunuvchilarini Vatanimizning munosib himoyachisi qilib tarbiyalashda ofitser, serjant zimmasiga juda katta mas’uliyat yuklatiladi. U o’z bo’ysunuvchilariga nafaqat harbiy fanlar bo’yicha saboq beradi, malakali harbiy mutaxassis darajasiga ko’taradi, balki ularni inson sifatida yanada kamol topishiga o’z hissasini qo’shadi. Shu sababli ofitser va serjantdan o’zining harbiy mutaxassisligidan chuqur bilim, malaka va ko’nikmalarga ega bo’lishi bilan birga, pedagogika, psixologiya, falsafa va boshqa ijtimoiy fanlardan ham har taraflama bilimga, tushunchaga hamda keng dunyoqarashga ega bo’lishi talab etiladi. Harbiy pedagogika fani yakka holda mukammallikka erisha olmaydi. U fan sifatida o’zi rivojlanishi bilan birga boshqa fanlar yutuqlaridan ham foydalanadi va mazmunan boyib boradi. Hozirgi kunda umumbashariyat tomonidan yaratilgan bilimlar va kelajak haqida ma’lumot beruvchi nazariyalar muayyan darajada harbiy pedagogika fani uchun manba bo’ladi. Boshqa fanlar kabi harbiy pedagogika ham har bir insonning, shu jumladan harbiy xizmatchi shaxsining ijtimoiy kamolotiga xizmat qiladi. Tabiat va jamiyatning rivojlanish qoidalari to’g’risidagi ma’lumotlarga asoslanadi va o’zi ham ijtimoiy fan sifatida rivojlanib boradi.
Ana shu nuqati nazardan harbiy pedagogika fani bilan quyidagi fanlar o’rtasida uzviy aloqadorlik mavjud:
1. Falsafa – shaxs, jumladan harbiy xizmatchi shaxsi rivojlanishi jarayonining dialektik xususiyatlari, muayyan pedagogik g’oya, qarash hamda ta’limotlarning falsafiy jihatlari kabi masalalarni tahlil etishga imkon beradi.
2. Tarix – xalqimiz tarixi, buyuk mutafakkirlari, olimlari, sarkardalarining hayoti va jasoratlari misolida harbiy xizmatchilarni tarbiyalash, shuningdek pedagogika fani taraqqiyoti, ta’lim-tarbiya jarayonlarining xususiyatlarini inobatga olish, xalq pedagogikasi g’oyalaridan bo’ysunuvchilarni tarbiyalash jarayonida unumli foydalanishga yordam beradi.
3. Sostiologiya – ijtimoiy munosabatlar mazmuni, ularni tashkil etish shartlari xususida ma’lumotlarga ega bo’lish asosida ta’lim-tarbiya jarayoni ishtirokchilarining o’zaro munosabatlarini samarali tashkil etish uchun imkoniyat yaratadi.
4. Etika - shaxs ma’naviyatini shakllantirish, unda eng oliy insoniy sifatlar, axloqiy ong, ma’naviy-axloqiy va kasbiy madaniyatni tarbiyalashda muhim o’rin tutuvchi nazariy g’oyalarni harbiy pedagogik jarayonga tatbiq etishda alohida o’rin tutadi.
5. Estetika – shaxs tomonidan go’zallikning his etilishi, unga intilishi, shuningdek, unda estetik didni tarbiyalashda muhim yo’nalishlarni aniqlashga xizmat qiladi.
6. Iqtisod – mamlakat mudofaasini ta’minlash maqsadida Qurolli Kuchlarni zamonaviy qurol-yarog’ va texnika bilan ta’minlash, harbiy mutaxassislarni tayyorlash, harbiy ta’lim muassasalarining faoliyatini yo’lga qo’yish, o’quv binolarini qurish, ta’lim-tarbiya jarayonlarini tashkil etish va ularning moddiy-texnika va zamonaviy texnologiyalar bilan jihozlash kabi masalalarning iqtisodiy jihatlarini anglashga xizmat qiladi.
7. Fiziologiya - ta’lim-tarbiya jarayonida harbiy xizmatchilarning fiziologik, anatomik xususiyatlarini inobatga olinishi uchun boshlang’ich asoslarni beradi.
8. Tibbiyot – harbiy xizmatchilarning salomatligini va hayotini muhofaza qilish, harbiy xizmatning inson hayoti uchun havfsiz sharoitlarini yaratish, birinchi tibbiy yordam ko’rsatish bo’yicha nazariy bilimlar va amaliy ko’nikmalar asoslarini shakllantiradi.
9. Psixologiya – harbiy xizmatchi shaxsida ma’naviy-axloqiy, ruhiy-intellektual, hissiy-irodaviy sifatlarni tarkib toptirish, ularni mamlakatni qurolli himoya qilish, turli jangovar sharoitlarda aniq va tezkor harakat qilishga o’rgatish uchun ruhiy tayyorlashga imkon beradi.
10. Maxsus harbiy fanlar – harbiy mutaxassislarni tayyorlash, ularga ta’lim berish, ko’nikma, malakalarini shakllantirish va rivojlantirish hamda kasbiy mahoratlarini oshirishni ilmiy, pedagogik va metodik jihatdan ta’minlaydi.
Ikkinchi o’quv savoli: Harbiy rahbar va ofitserlar faoliyatida pedagogik bilimlarning o‘rni.
Ofitser ta’lim-tarbiya borasida qanday bilim, ko’nikma va malakalarga ega bo’lishi, nima qilishi, qanday yo’l tutishi, nimalarga e’tibor berishi lozim? Bu va shu kabi boshqa savollarga ma’lum darajada harbiy pedagogika fani javob beradi.
Har sohada bo’lgani kabi, harbiy mutaxassislar tayyorlashda ham katta ijobiy o’zgarishlar ro’y bermoqda. Ofitser kadrlarga qo’yiladigan talablar oshib bormoqda. Chunki hozirgi ofitser faqat ma’lum bir sohada chegaralangan bilimlar egasi bo’lgan tor ixtisosli mutaxassis emas, balki chuqur intellektual salohiyatga ega bo’lgan, keng dunyoqarashli, yuksak madaniyatli va ma’naviyatli inson, o’z bilimi, shaxsiy namunasi bilan o’z bo’ysunuvchilariga tarbiya va ta’lim bera oladigan qobiliyatli va mahoratli pedagog bo’lishi zarur.
Ofitserlarning professional faoliyatida bo’ysunuvchilarga rahbarlik qilish, ularga ta’lim berish va tarbiyalash asosiy o’rin egallaydi. Bunda ofitser jangovar va siyosiy tayyorgarlikni, tarbiyaviy ishlarni amalga oshirishda hal qiluvchi rol o’ynaydi. Shuning uchun ham har bir ofitserdan yuksak pedagogik mahorat talab qilinadi.
Pedagog o’z fanini chuqur biladigan, fan va san’atning tegishli tarmoqlari bilan yaxshi tanish bo’lgan, umumiy va soha psixologiyasini amalda yaxshi tushunadigan, ta’lim va tarbiya metodikasini yaxshi egallagan o’z ishining ustasi, yuksak madaniyatli mutaxassisdir.
Ofitserning pedagogik mahorati – uning psixologik-pedagogik tafakkuri, o’z xizmat faoliyatini amalga oshirish uchun zarur bo’lgan maxsus bilimi, malakasi va ko’nikmalari hamda hissiy-irodaviy sifatlari birligi bo’lib, u ofitser shaxsining yuksak taraqqiy etgan g’oyaviy, kasbiy, axloqiy, jangovar, tashkilotchilik va harbiy pedagogga xos xislatlari bilan uyg’unlikda ta’lim-tarbiya vazifalarini muvaffaqiyatli amalga oshirish imkonini beradi.
Pedagogik mahorat murakkab tarkibga ega. U harbiy-pedagogik faoliyat tarkibi va mazmuni bilan belgilanadi.
Tarkibiy jihatdan pedagogik mahorat o’qituvchi (metodist) mahorati va tarbiyachi mahoratiga ajratiladi.
O’qituvchi (metodist) mahorati ofitserning harbiy-pedagogik jarayonning qonuniyatlarini, xususiyatlarini, shaxsiy tarkibga ta’lim berish jarayonining maqsad va vazifalarini chuqur bilishida namoyon bo’ladi.
Pedagogik mahoratning bu elementi ofitserning o’z mutaxassisligini, harbiy ishni, psixologiya va pedagogika fanini, didaktika prinstiplarini va metodlarini, o’z o’quv fani metodikasini chuqur bilishga, boshqa fanlardan tushunchaga, keng dunyoqarashga ega bo’lishiga asoslanadi. Bilimlarni egallash, harbiy mutaxassis uchun zarur ko’nikma va malakalarni shakllantirish va rivojlantirish jarayonining mohiyatini chuqur bilish va tushunish mahoratli pedagogga xos xususiyatdir.
Hayotning ob’ektiv sharoitlari, ilmiy-texnik taraqqiyot, xizmat davomida murakkab harbiy mutaxassislikni egallash va doimiy ravishda takomillashtirib borish, zamonaviy qurol-yarog’ va jangovar texnikani o’rganish, katta axborot oqimini tahlil qilish kabi dolzarb vazifalar pedagogik mahoratni takomillashtirishning zarur shartlari sifatida ofitserdan ta’lim jarayoni psixologiyasini, harbiy xizmatchini va harbiy jamoani hozirgi zamon urushida muvaffaqiyatli harakat qilishga tayyorlash qonuniyatlarini bilishni va amal qilishni talab etadi.
Tarbiyachi–ofitser mahorati harbiy xizmatchilar tarbiyasining qonuniyatlarini, prinstiplarini, metodlarini, maqsad va vazifalarini, asosiy yo’nalishlarini bilishi va bu bilimlardan amalda to’g’ri foydalana olishi bilan ifodalanadi.
Tarbiyaviy ishda pedagog ta’sir ob’ektini, pedagogik ta’sir etish vositalarini, tarbiya prinstiplarini har tomonlama va chuqur bilsagina muvaffaqiyat qozonishi mumkin. Shuning uchun harbiy-pedagogik mahoratning yuksak cho’qqilariga erishmoqchi bo’lagan ofitser harbiy xizmatchi shaxsi va harbiy jamoa psixologiyasini, bo’ysunuvchilarning shaxsiy xususiyatlarini, ularga ta’sir ko’rsatuvchi omillarni, shuningdek axloqiy va huquqiy normalarni, umumharbiy nizomlar talablarini, Mudofaa vazirining buyruq va direktivalarini bilishi va amaliy faoliyatda, kundalik turmushda qo’llay olishi lozim. O’zining ichki tarkibi bo’yicha tarbiyachi mahorati yuksak darajada rivojlangan oddiy va murakkab aqliy ko’nikmalar va malakalar, psixologik-pedagogik bilimlar asosida shakllangan va rivojlangan hissiyotlar va iroda, amaliy faoliyat va odamlar bilan muloqot davomida shakllangan xislatlar, dunyoqarash birligidir.
Ofitserning pedagogik mahorati o’zining mezonlariga ega. Ular quyidagilardan iborat:
1. Pedagogik faoliyatda qo’llanilayotgan usul, vosita, shakl va metodlarining ilmiy asoslanganligi.
2. Pedagogik amaliyotning pedagogika, psixologiya va boshqa fanlar yangiliklari va yutuqlari bilan hamohangligi.
3. Uzoq vaqt davomida, hatto o’zgarib turuvchi sharoitda ham ijobiy natijalarning barqarorligi, dolzarbligi, optimalligi va kelajakka yo’naltirilganligi.
4. Pedagogning o’zining va boshqalarning ilg’or ish tajribasini umumlashtira olishi va ommalashtirishi.
5. Pedagogning o’z vazifasiga nisbatan yuksak mas’uliyatliligi.
6. Pedagogning tashkilotchiligi, talabchanligi va hokazo.
Ko’rsatib o’tilgan mezonlardan kelib chiqqan holda ofitser pedagog sifatida quyidagi kasbiy sifatlarga ega bo’lishi lozimligini ko’rsatish mumkin:
♦ ilmiy bilimlar tizimini shakllantira bilishi;
♦ o’z ilmiy dunyoqarashini doimo kengaytira borishi;
♦ o’z kasbining mashaqqatli, sharafli ekanini tushunishi va bundan
faxrlanishi;
♦ o’qib o’rganishga malaka va ko’nikma hosil qilish;
♦ bo’ysunuvchiga psixologik-pedagogik tashxis qo’ya bilishi;
♦ tashkilotchilik mahoratiga ega bo’lishi;
♦ ijodkor va tashabbuskor bo’lishi;
♦ axborotlarni yig’a bilishi va tarqata olishi;
♦ to’plagan tajriba va bilimlarini hayotda ishlata bilishi;
♦ bilim olishga ehtiyojining kuchli bo’lishi;
♦ ta’lim oluvchiga nisbatan pedagogik talabchanlikka ega bo’lishi;
♦ o’z kasbiga doimo fidoyi bo’lishi va boshqalar.
Sanab o’tilgan sifatlarning mavjudligi ofitserning pedagog sifatida kasbiy takomillashuvining zaruriy shartlaridan hisoblanadi.
Pedagogik mahorat ko’p qirrali va keng ma’noli tushuncha bo’lib, uning shakllanishi va rivojlanishi uzoq vaqt davom etadi. Ofitserning harbiy-pedagogik sifatlarini va professional-pedagogik mahoratini shakllantirish va rivojlantirish ichki qarama-qarshiliklarga ega hamda ko’pgina omillarning ta’sirida kechuvchi jarayondir. Bu jarayon o’z-o’zidan kechmaydi, balki boshqariladigan bo’lib, birinchi navbatda har bir ofitserning bilimi saviyasi, dunyoqarashi, aqliy, estetik va jismoniy rivojlanishi darajasiga bog’liqdir.
Pedagogik mahoratining shakllanishi va takomillashuvi ofitser shaxsining professional, ijtimoiy, ruhiy va ma’naviy rivojlanishidagi qarama-qarshiliklarni engish orqali erishiladi. Tadqiqotlarning ko’rsatishicha, bu qarama-qarshiliklar quyidagilardan iborat:
♦ ofitserning bilimlari, umumiy ma’lumotliligi va xulqiy tajribasi o’rtasidagi qarama-qarshiliklar;
♦ ofitserning nimani va qanday bajarish kerakligini tushunishi va amaliy harakatlari o’rtasidagi qarama-qarshiliklar;
♦ turli sharoitlar va vaziyatlarda ofitserning o’zini tutishi balan bog’liq qarama-qarshiliklar;
♦ pedagogik taktining rivojlanganligi darajasi to’g’risidagi ofitserning shaxsiy bahosi va boshliqlari, hamkasblarining fikri, bergan bahosi o’rtasidagi qarama-qarshiliklar va boshqalar.
Bunday qarama-qarshiliklarni hal etishning muhim sharti sifatida kasbiy shakllanish va rivojlanishning murakkab jihatlarini, ofitser uchun zarur bo’lgan sifatlarni tarbiyalash vazifalarini hal etishga xalaqit berayotgan omillarni bartaraf etish yo’llarini tarbiyachi va tarbiyalanuvchilar tamonidan to’g’ri tushunishni ko’rsatish mumkin.
Ofitserning professional sifatlarining, pedagogik mahoratining shakllanishiga jamiyatdagi turmush tarzi, kundalik faoliyat, jamoadagi ma’naviy-ruhiy muhit va boshqa omillar ham o’z ta’sirini ko’rsatadi.
Ofitser hayoti va faoliyatini tahlil qilgan holda, bu jarayon bir necha bosqichlarni o’z ichiga olishini ko’rsatib o’tish mumkin.
1. Ofitserlarda harbiy-pedagogik sifatlarning shakllanishiga va rivojlantirilishiga ular oliy harbiy o’quv yurtida o’qish davrida asos solinadi. Kursantlarda bo’lajak harbiy-pedagogik faoliyatga nisbatan moyillik va qiziqish shakllantiriladi. Bu davrda harbiy profesional-pedagogik faoliyatning, ta’lim-tarbiya ishlari jarayoni metodikasining barcha masalalari bo’yicha zarur bo’lgan bilimlar asoslari beriladi, boshlang’ich malaka va ko’nikmalar shakllantiriladi.
2. Ofitserlar pedagogik mahoratini takomillashtirishda ularning harbiy qismlardagi xizmat faoliyatlarini amalga oshirish jarayoni muhim o’rin egallaydi.
Ofitser xizmatining birinchi yillari ularning o’qituvchi va tarbiyachi sifatida shakllanishidagi muhim va mas’uliyatli davri hisoblanadi. Chunki u endi egallagan bilim, ko’nikma va malakalarini amalda qo’llashi lozim bo’ladi va buning uchun shaxsiy javobgarligini his etadi.
Ofitserning pedagogik mahoratini takomillashtirishda quyidagi tadbirlarni amalga oshirish maqsadga muvofiq:
1. Ofitserlarni kerakli ilmiy bilimlar bilan qurollantirish.
2. Turli vositalar va metodlar yordamida ofitser shaxsiga maqsadli va tizimli pedagogik ta’sir ko’rsatish.
3. Harbiy qismdagi xizmat va turmushni harbiy nizomlar talablari asosida tashkil etish.
4. Ofitserlarni ta’lim-tarbiya jarayoniga kengroq jalb etish.
5. Ofitserning o’z bilimlarini, umumiy madaniy saviyasini, harbiy-pedagogik mahoratini oshirish maqsadida o’z ustida mustaqil ishlashini, o’z faoliyati, xulqini nazorat qilishini tashkil etish va boshqalar.
Bunday tadbirlarni rejali asosda va doimiy ravishda amalga oshirib borish ofitserning pedagogik mahorat cho’qqisini tezroq egallashiga zamin yaratadi.
Ofitserning pedagogik qobiliyatlari.
Ofitser pedagogik mahoratining muhim tarkibiy qismlaridan biri pedagogik qobiliyatdir.
Qobiliyat – shaxsning individual xususiyati, muayyan faoliyat turini muvaffaqiyatli amalga oshirishdagi sub’ektiv shart hisoblanadi. Qobiliyat bilim, malaka, ko’nikma emas, balki ular asosida shakllanib va rivojlanib, faoliyat usullarini egallash tezligi, teranligi va mustahkamligida namoyon bo’ladi. Pedagogik qobiliyat shaxsga pedagogik faoliyat davomida yuqori natijalarga erishishi uchun muhim omil bo’lib xizmat qiladi.
Qobiliyatlar individul-psixologik xususiyatlar bo’lishi bilan birga ular shaxsning ma’lum bir boshqa xususiyatlari va xislatlariga – aql-idrok fazilatlariga, xotira, xarakterining o’ziga xos xususiyatlariga, emostional xususiyatlariga bog’liq bo’ladi.
Pedagogik faoliyatning samarali tashkil etilishi va amalga oshirilishi uchun ofitserda qobiliyatning bir necha xil turlari mavjud bo’lmog’i va tarbiyalab etishtirilmog’i lozim.
Psixologik-pedagogik adabiyotlarda pedagogik qobiliyatlarning quyidagi turlari keltiriladi:
1. Ilmiy bilish qobiliyati pedagogning fanning tegishli sohalariga oid qobiliyatdir. Bunday qobiliyatga ega bo’lgan o’qituvchi fanni o’quv kursi hajmidagina emas, balki ancha keng va chuqurroq biladi, fanning, turmushning turli sohalaridagi yangiliklarni, kashfiyotlarni hamisha kuzatib boradi, kerakli bilimlarni, axborotni ola biladi va tahlil qila oladi. Bu turdagi qobiliyat unga zamonaviy ilmiy fikr bilan yonma-yon yurishiga imkon beradi.
2. Tashkilotchilik qobiliyati bo’linma pedagogik jamoasini uyushtirish, jipslashtirish, muhim vazifalarni hal etishga ruhlantira olish va o’z ishini to’g’ri tashkil eta olish (o’z ishini to’g’ri rejalashtirish va nazorat qila bilish, konkret sharoitlarga moslasha olish va hokazolar)da namoyon bo’ladi. Bu turdagi qobiliyat pedagogga o’zining shaxsiy faoliyatini to’g’ri tashkil etishiga yordam beradi. Pedagog shaxsining intizomlilik, aniqlik, og’ir-bosiqlik, o’z vazifasiga mas’uliyatli munosabatda bo’lish kabi bir qator shaxsiy sifatlari uning tashkilotchilik qobiliyatining rivojlanganligidan dalolat beradi.
3. Didaktik qobiliyat – o’quv materialini tushuntira olish, ta’lim oluvchi ongiga qiziqarli, aniq tarzda etkaza bilish, ilmiy izlanuvchanlik, fan va texnika yangiliklaridan ta’lim-tarbiya jarayonida unumli foydalana olish qobiliyati. Didaktik qobiliyatga ega bo’lgan pedagog o’z faoliyatiga ijodiy yondashadi, ta’lim oluvchida aqliy faollikni uyg’ota oladi.
4. Tushuntira olish qobiliyati o’quv materialini ta’lim oluvchilarga tushunarli qilib bayon eta olish, ularda mustaqil ravishda faol fikrlashga qiziqish uyg’otish qobiliyatidir. O’qituvchi zarur hollarda o’quv materialini o’zgartira olishi, qiyin narsani oson, murakkab narsani oddiy, noaniq narsani tushunarli qilib bo’ysunuvchilarga etkaza olishi darkor.
5. Muomala (kommunikativ) qobiliyati pedagog-ofitserning bo’ysunuvchilar, boshliqlar, turli toifadagi harbiy xizmatchilar va ishchi-xizmatchilar hamda ularning oila a’zolari, askarlarning ota-onalari, jamoatchilik vakillari bilan pedagogik va psixologik nuqtai nazardan samarali o’zaro munosabatlar o’rnata olishida namoyon bo’ladi.
6. Kuzatuvchanlik qobiliyati ofitserning o’z bo’ysunuvchilari va atrofidagilarning ichki dunyosiga kira olish, ruhiy holatini, ichki kechinmalarini, ulardagi ijobiy va salbiy o’zgarishlarni seza olishida namoyon bo’ladi.
7. Nutq qobiliyati (nutq texnikasi) pedagogning nutq yordamida o’z fikr va tuyg’ularini aniq va ravshan ifoda eta olish qobiliyatidir.
8. Obro’ orttira olish qobiliyati pedagog-ofitserning o’z bo’ysunuvchilari va xizmatdoshlarining ongiga, ruhiyatiga o’zining bilimi, amaliy faoliyati va xizmat burchiga mas’uliyatli munosabati, muomalasi, kundalik turmushdagi va oilasidagi ibratli xulqi orqali bevosita emostional-irodaviy ta’sir ko’rsatish va shu asosda o’zi haqida ijobiy fikr uyg’ota olishida namoyon bo’ladi.
9. Kelajakni ko’ra bilish qobiliyatining rivojlanganligi pedagogga o’z faoliyatining, harakatlarining natijasini oldindan ko’ra bilish, rejalashtirish, yo’l qo’yilgan xato va kamchiliklarni bartaraf etish yo’llarini izlab, muvaffaqiyatga erishishga ishonch hissini uyg’otishga yordam beradi. Bu qobiliyatning rivojlanishida pedagogik optimizm muhim ahamiyatga ega.
10. Diqqatni taqsimlay olish qobiliyati pedagogning diqqatning barcha xususiyatlarini, hajmi, kuchini idora qilish, safarbar eta olishidir.
11. Uqtira olish qobiliyati bilim olish, o’z xizmat vazifalarini bajarishga nisbatan mas’uliyatsiz, ongsiz munosabatda bo’layotgan bo’ysunuvchiga tarbiyachi ofitserning o’zining qat’iy so’zi va irodasi yordamida tushuntirish, ta’sir etish qobiliyatidir.
Pedagogik qobiliyatlarning sanab o’tilgan turlaridan hech biri alohida katta imkoniyatga ega bo’la olmaydi, balki ular mantiqiy birlikda ofitserning pedagogik mahoratining asosi bo’lib xizmat qiladi.
Ofitserning pedagogik qobiliyatlarini rivojlantirish uchun pedagogdan doimiy ravishda o’zining bilimi hajmini va saviyasini oshirish, ilmiy izlanishlar olib borish, mamlakatimiz va jahon fani yangiliklari bilan tanishib borish, doimiy ravishda o’z ustida mustaqil ishlash talab qilinadi. Buning uchun keng imkoniyatlar mavjud. Malaka oshirish kurslarida o’qish, ilmiy anjumanlarda faol ishtirok etish, turli adabiyotlar ustida ishlash va boshqalar ana shunday imkoniyatlar jumlasiga kiradi.
Pedagogik qobiliyatlarni rivojlantirish uchun pedagog ta’lim jarayonining xususiyatlarini, qonuniyatlarini chuqur bilishi, psixologik va pedagogik bilimlarni puxta egallashi lozim. Shuningdek, ilg’or pedagogik tajribani o’rganish, tajriba almashish, boy pedagogik tajribaga ega bo’lgan o’qituvchilar o’tadigan mashg’ulotlarni kuzatish va o’zi ham ochiq mashg’ulotlar o’tib, ularning fikrini bilish hamda aniqlangan kamchiliklarni bartaraf etish bo’yicha tegishli choralar ko’rish kabi tadbirlar ham ofitserning pedagogik qobiliyatlarini oshirishda muhim omil bo’lib xizmat qiladi.
Inson, qaysi kasb egasi bo’lmasin, bilim olishdan to’xtab qolmasligi va charchamasligi darkor. Chunki fan bir joyda to’xtab turmaydi, u doimo harakatda bo’ladi, rivojlanib boradi. Boshqalarga ta’lim va tarbiya beruvchi shaxs esa har doim ana shu harakatning, rivojlanishning oldingi saflarida bo’lishi lozim. Pedagog o’z bo’ysunuvchilarini eskirib qolgan kechagi bilimlar bilan emas, balki ertangi kunga asos yaratadigan yangi bilimlar bilan qurollantirib borishi kerak.